@article { author = {Nasri, Ghadir and Morsali, Fatemeh}, title = {New Social Cleavages and Political Legitimacy : Case Study of Iran from 2017 – 2027}, journal = {Contemporary Political Studies}, volume = {10}, number = {1}, pages = {109-129}, year = {2019}, publisher = {IHCS}, issn = {2383-1294}, eissn = {2383-1308}, doi = {10.30465/cps.2019.3895}, abstract = {Society  Watch  working very Slowly than economy and spatially politics watch. For example , recovery of social capital ( Trust ) is very hard and complicated. So , societal trend can reconstructed many streams and development in the future. New social Cleavages is one of the most important of this Trends that can affect political legitimacy of government. According to this , the main question of this research is  about possibility and Mechanism of new social cleavages to formation of  political legitimacy in contemporary world and in our society ( Iran from 2017 – 2027). Method research is description and analysis of mega trends in Iranian society spatially new generation , women , poor people and religious and ethnic groups. This research want to examine and review this hypothesis that new social cleavages have features than can decline political legitimacy because NSC ( new social cleavages ) has effective function and flexible and undetermined structure in the globalized world.}, keywords = {Mediated life,Civil disobedience,generational gap,Life style,Civil Protest,social networks,Expectations density}, title_fa = {شکاف‌های اجتماعی نوپدید و تحلیل مشروعیت سیاسی؛ با تمرکز بر روندهای راهبردی در ‌ایران امروز (1396 تا 1406)}, abstract_fa = {مفهوم شکاف‌های نوپدید اجتماعی (گسست نسلی، فاصله طبقاتی، تمایز هویتی و سبک زندگی) می‌توانند به‌عنوان متغیری مستقل، مشروعیت سیاسی (متغیر وابسته) را به تحلیل برند. نوشته حاضر در پی آن است که سازوکار این تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را بررسی کند. پرسش این است که شکاف‌های اجتماعی نوپدید کدامند؟ چگونه عمل می‌کنند و با چه سازوکاری می‌توانند مشروعیت سیاسی را متاثر و متحول نمایند؟ عرصه عینی برای روایت و بررسی این مساله ایران در بازه زمانی 1396 تا 1406 است. گمان می‌رود داده‌های توضیح‌دهنده این روند ده ساله از طریق روندپژوهی قابل استخراج است؛ یعنی اتقان قابل دفاع وجود دارد که رگه‌های بنیادین و گفتمان‌ساز این دهه، از هم اکنون در دسترس هستند. فرضیه‌ای که به‌مثابه حدسی حساس و قوی آزمون می‌شود این است که شکاف‌های نوپدید به‌دلیل کارویژه‌های موثر و ساختارهای فراگیر، انعطاف‌پذیر و جیوه‌ای (کنترل گریز)، قادرند با تردیدافکنی در مشروعیت سیاسی از یک‌سو و اختلال‌آفرینی در کارآمدی از سوی دیگر، به توقف و استحاله مشروعیت سیاسی آن کمک نمایند. روش یافتن پاسخ و آزمون روایی این فرضیه به سیاق توصیفی تحلیلی خواهد بود. در نهایت، یافته و تذکر کلیدی مقاله آن است که فهم شکاف‌های نوپدید و تمرکز بر مطالبه‌ها و پیچیدگی‌های آنها، نخستین اولویتی است که بایستی در دستور کار سیاست‌گذاری راهبردی قرار گیرد. به سخن دیگر، مواجهه سنتی (کنترل از بالا، عارضی‌پنداری، تغافل و سهل‌انگاری) نمی‌تواند پرتویی بر ماهیت و آهنگ این قبیل شکاف‌ها بیفکند.    }, keywords_fa = {شکاف اجتماعی نوپدید,حیات رسانه‌ای‌شده,سبک زندگی,گسست نسلی,نافرمانی مدنی,تحسین تمایز,تراکم توقعات}, url = {https://politicalstudy.ihcs.ac.ir/article_3895.html}, eprint = {https://politicalstudy.ihcs.ac.ir/article_3895_a5f6bfe31abe8045116dd8b9511ad6a5.pdf} }