ادکینز. جنی(1391) ، پساساختارگرایی در نظریة روابط بین‌الملل برای سدة بیست‌و‌یکم، مارتین گرفیتس، ترجمه علیرضا طیب، تهران، نشر نی
بلیس. جان، و اسمیت. استیو(1383)، جهانی شدن سیاست: روابط بین الملل در عصر نوین، جلد اول، ترجمه: ابولقاسم راه چمنی و دیگران، تهران، ابرار معاصر.
دریفوس. هیوبرت و رابینو. پل(1389)، چاپ هفتم، میشل فوکو فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک، ترجمه: بشیریه، حسین، تهران، نشر نی.
دلوز. ژیل(1389)، فوکو، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین، تهران، نشر نی.
زائری. قاسم ، محمدعلی زاده. حاجیه(1393)، دیرینه شناسی طرح «دانشگاه اسلامی » در ایران قبل از انقلاب اسلامی، راهبرد فرهنگ، شماره بیست و پنجم 25، بهار.
سایمونز. جان(1390)، فوکو و امر سیاسی، ترجمه: حسین زاده. کاوه، تهران رخدادنو.
عالم. عبدالرحمن، یحیوی. حمید(1388)، "فوکو اندیشمندی انتقادی" ، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 39، شماره 2، تابستان، 257-231
علومی. ابراهیم(1385)، "بحران گروگانگیری و تحریم ایران"، فصلنامه راهبرد، شماره 47، تابستان 1387، 121-97
فوکو . میشل(1383)، اراده به دانستن، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین، تهران، نشر نی.
فوکو. میشل(1378) ، مراقبت و تنبیه، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین، تهران، نشر نی.
فوکو. میشل(1388) ، "نیچه، تبارشناسی، تاریخ"، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین در کهون. لارنس(1388) ، از مدرنیسم تا پست مدرنیسم، ویراستار فارسی: رشیدیان. عبدالکریم، تهران، نشر نی، چاپ هفتم، 393-373.
فوکو. میشل(1389) ، تئاتر فلسفه، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین، تهران، نشر نی.
فوکو. میشل(الف 1380)، " ماهیت انسان، مناظره تلوزیونی نوام چامسکی و میشل فوکو قسمت دوم"، ترجمه: سجودی. فرزان، دو ماهنامه بیدار، شماره 5، فروردین و اردیبهشت، 10-4.
فوکو. میشل(الف 1387)، ایران: روح یک جهان بی روح و 9 گفتگوی دیگر، چاپ ششم، ترجمه: سرخوش. نیکو و جهاندیده. افشین، تهران، نشر نی.
فوکو. میشل(ب 1380)، نظم گفتار: درس افتتاحی در کلژدوفرانس دوم دسامبر 1970، ترجمه: باقر پرهام، چاپ دوم، آگاه، تهران
فوکو. میشل(ب 1387) ، روشنفکرها و قدرت در "سرگشتگی نشانه‌ها نمونه‌هایی از نقد پسا مدرن"، گزینش و ویرایش: مانی حقیقی، چاپ پنجم، نشر مرکز، تهران
معاونت پژوهش های روابط بین الملل مرکز تحقیقات استراتژیک(1385) ، دیپلماسی هسته ای: 678 روز مدیریت بحران، تهران، مرکز تحقیقات استراتژیک
نوسل. کیم ریچارد(1388)، "مجازات" در گریفیتس. مارتین، دانشنامه روابط بین الملل و سیاست جهان. ترجمه علیرضا طیّب. تهران: نشر نی. 889-888.
Ashley. Richard K. “The Geopolitics of Geopolitical Space: Toward a Critical Social Theory of International Politics,” Alternatives, vol. 12, No. 4 (1987), pp. 403-434.
Brown, W. (2006). Power after Foucault. The Oxford Handbook of Political Theory, 65-84.
Charter of the United Nations, United Nations. (n.d.). Retrieved October 08,( 2016), from http://www.un.org/en/charter-united-nations/
Foucault. Michel,(1982), “The Subject and Power” in, Critical Inquiry, Vol.8,No. 4.(summer, 1982),777-795.
Foucault. Michel,(2003), Society Must Be Defended, New York, Picador.
Kelly. Mark G. E.,(2009), the political philosophy of Michel Foucault, New York, Oxford University Press Inc.
Lake. David A., (2008), ” The state and international relations” in Reus-Smit. Christian and Snidal. Duncan , The Oxford handbook of international relations, New York, Oxford University Press Inc.
Neal, Andrew W.,(2009), “Michel Foucault” in Edkins. Jenny and Vaughan-Williams. Nick, Critical Theorists and international Relations, New York, Routledge.
Ryan. Caitlin,(2011), bodies, Power, Resistance: A Foucauldian analysis of Palestinian female suicide.
Selby, Jan,(2007), “Engaging Foucault: Discourse, Liberal Governance and the Limits of Foucauldian IR.” International Relations, 21(3), 324-345.
Warner. Jamie, (2004), George Bush, Jon Stewart and Michel Foucault: Laughter as Political Problematization, Annual Meeting of the American Political Science, September 2-5, 2004.
)