Imam Khomeini's philosophical base in the book Kashf e Asrar

Document Type : .

Author

member faculty if Shahid Beheshti university

Abstract

The main claim of this paper is that Imam Khomeini has a philosophical base in the Kashfe Asrar and has answered the questions posed by the author of the Thousand-Year-Old Secrets Book based on his philosophy. The philosophical basis discussed in the present article is the way in which the soul and body communicate with the transcendental wisdom that Imam Khomeini has addressed in his philosophical works. By virtue of this rule, the soul, in spite of determination, prevails and depends on itself. Each soul belongs to a specific body and can not be transmitted to another body. This connection has been generalized in the thought of Imam Khomeini to the relationship between Sharia and politics. Politics needs sharia and sharia also needs politics. Sharia must come from the heart of politics, society. Based on this, one can explain why Imam Khomeini, in spite of knowing the governments of the time of absence, advocates cooperation with the existing government? Why does he believe in Islamic government? Why does it believe that people should act to establish an Islamic state? But perhaps one of the most important benefits of examining the philosophical foundations of Imam Khomeini during the twenties of the twenties is that his practical and theoretical positions are analyzed not only on the basis of the political, social and intellectual dominant position, but also from his intellectual foundations. In the present article, the author does not reject the role of political and social factors in the political positions of Muslim scholars, but believes that ignoring the philosophical and intellectual foundations of these scholars and focusing all attention on historical and colonial developments is a comprehensive and It will not provide fundamentally, he analyzes the positions of Imam Khomeini in the discovery of secrets based on his philosophical foundations.

Keywords

References

اردبیلی، عبدالغنی، تقریرات فلسفه امام خمینی(1381)، ج 3، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
امام خمینی، کشف اسرار(بی تا)، بی جا، بی نا.
بلک، آنتونی(1385)، تاریخ اندیشه سیاسی اسلام(از عصر پیامبر تا امروز)، ترجمه: محمد حسین وقار، تهران، انتشارات اطلاعات، چ 4.
پزشکی، محمد(1395)، «حکمت صدرایی، الگوی فلسفی علم سیاست»، حکمت اسلامی، سال سوم، شماره سوم، پاییز.
خالصی زاده، محمد(1386)، رسائل سیاسی، تدوین اسلام دباغ، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
خراسانی، رضا(1390)، «نسبت شریعت و قانون در فقه سیاسی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال چهاردهم، شماره پنجاه و چهارم، تابستان.
سنگلجی، شریعت(بی تا)، اسلام و رجعت، تهران، بی نا.
طباطبایی، سید جواد(1395)، نظریه حکومت قانون در ایران (مبانی نظریه مشروطه خواهی)، تهران، مینوی خرد.
طوسی، سید خلیل الرحمان(1395)، درآمدی بر فلسفه سیای صدرالمتالهین، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
فتح اللهی، محمدعلی(1385)، «دلایل سیاسی- اجتماعی اقبال به فلسفه صدرالمتالیهن»، سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه؛ نشست ها و گفت و گوها، جلد دوم، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
فیرحی، داود (1393)، دین و دولت در عصر مدرن، ج1، تهران، رخ داد نو، چ 2.
فیرحی، داود (1394)، فقه و سیاست در ایران معاصر، ج2، تهران، نشر نی. چ 2.
فیرحی، داوود،(1394ب) «نظریه خطابات قانونی امام خمینی(ره) تئوری مرحوم نائینی(ره) که منجر به مشروطه شد را کامل کرد»،  feirahi.ir
کیاشمشکی، ابوالفضل(1390)، «پیوند فلسفه و سیاست»، سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه: نشست ها و گفتگوها، دفتر دوم، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
لک زایی، شریف(1391)، «شریعت و سیاست در حکمت متعالیه»، فصلنامه اسراء، شماره 13، تابستان.
ملاصدرا، (1385)، الشواهد الربوبیه، ترجمه و تفسیر جواد مصلح، تهران، سروش.
ممقانی، اسدالله(1363)، به کوشش محمد صادق سجادی، تهران، نشر تاریخ ایران.
یوسفی، محمدتقی(1390)، «رابطه ی نفس و بدن در نگاه ملاصدرا»، فصلنامه معرفت فلسفی، شماره 34، زمستان.

Files

Share

How to cite

Statistics