The function of media diplomacy of the IRIB in order to providing national interests during the Corona crisis

Document Type : .

Authors

1 PhD student in International Relations, Islamic Azad University, Rafsanjan Branch

2 Assistant Professor of International Relations and Faculty Member of Rafsanjan Branch. Islamic Azad university . Iran Rafsanjan.

3 Assistant Professor, Department of Jurisprudence and Fundamentals of Islamic Law, University of Tehran

Abstract

Nowadays without use of media diplomacy and new communication technologies, no country can convince public opinion in international arena and achieve the national interests of its country. media also play an important role in occurrence of crisis and can prevent spread of damage caused by crisis in different stages of crisis by providing accurate and timely information. IRIB is largest media organization in the country has a key role in crises, foreign policy and media diplomacy of our country. In the present article, which has been done by library method, scientific documents. While reviewing the concepts of media diplomacy, radio and television, national interests, crisis and corona, the role of media diplomacy of the Iran Broadcasting in achieving national interests during corona crisis has been examined. The results of this study showed: The function of media diplomacy of IRIB In times of the corona crisis, can be divided into8 functions including 4 holistic functions and 4 in-depth functions. In order for Iran to achieve maximum national interests, all functions of media diplomacy of the IRIB During the corona crisis, it should be used optimally in proportion to the promotion of Iran's soft power must be implemented.

Keywords

Main Subjects

References

ای، لوسین و همکاران (1380)، «بحران‌ها و توالی در توسعه سیاسی»، ترجمه: غلامرضا خواجه سروی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
برزگر،کیهان(1399). «دیپلماسی هوشمند در عصر کرونا»، هشتم اردیبهشت ۹۹ روزنامه شرق، کدخبر263110، https://sharghdaily.com/fa/Main/Detail/263110/
تاجران،علیرضا و عباس اسدی و فاطمه عیدی (1396) ، «دیپلماسی رسانه‌ای در مذاکرات هسته‌ای» ، پژوهش نامه ایرانی سیاست بین الملل، دانشگاه فردوسی مشهد.
خانی، محمدحسن و محمدی سیرت، حسین (1397)، «نسبت عملی منافع ملی و ایدئولوژی اسلامی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»؛ دوفصلنامه علمی پژوهشی جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دانشگاه شاهد.
خجسته باقر زاده، حسن(1393) ، مدیریت رسانه ، چاپ اول، تهران: نشر تیسا.
خرازی آذر، رها(1394) ، درک مفهوم دیپلماسی رسانه ای: رسانه‌ها به عنوان بازیگران نوین دیپلماتیک، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
دعاگویان، داود (1388) ، نقش تلویزیون جهانی در دیپلماسی رسانه ای و سیاست خارجی، مطالعات عملیات روانی،  سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
دهقانی، سید جلال الدین (1386) ، هویت و منفعت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران.منافع جمهوری اسلامی ایران (مجموعه مقالات) ، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
رزمجو، علی اکبر و افسانه خسروی و علی عنایتی شبکلایی (1395). ، «درآمدی بر دیپلماسی رسانه ای ایران»، تهران :آثار و مفاخر فرهنگی.
روشندل اربطانی, طاهر(1387) ، نقش مدیریت رسانه در تحول بحران از تهدید به فرصت ، فصلنامه پژوهش های ارتباطی، سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران .
سلطانی فر،محمد و لیلا خانزاده (1393) ، بررسی ضرورت باز تعریف منافع ملی در عصر دیپلماسی، « فصلنامه رسانه »، معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
سلطانیفر، محمد(1389) ، «دیپلماسی عمومی نوین و روابط عمومی الکترونیک»، انتشارات سیمای شرق: تهران.
سیمبر، رضا و احمد علی مقیمی (1395) ، «دیپلماسی فرهنگی و منافع ملی» ، چاپ اول، تهران: نشر آکادمیک.
عیوضی، محمد رحیم و پارسا ، مونا (1392)، الگوی تحلیلی قدرت نرم وسیاست بین الملل، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، سازمان بسیج اساتید.
قامت، جعفر(1394) « منافع ملی و امنیت ملی»، چاپ اول، نشرقومس: تهران.
گنجی دوست، محمد (1387) ، «تحولات دیپلماسی در عصر اطلاعات»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
لارسن، جیمز اف و دیوید آرگرکن و ایتان گیلبوا و عباس ملکی و کریستاویگاز (1396). ، «دیپلماسی رسانه ای و سیاست خارجی»، ترجمه داود دعاگویان و سروش امیری و محمدمهدی میرزائی، چاپ اول، تهران: موسسه نشر علوم نوین.
متقی، ابراهیم (۱۳۸۶)؛ «سازه‌انگاری، هویت، زبان، و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
محمدی، مصطفی و محبوبی، قربانعلی (1394)، تأثیرات دیپلماسی رسانه ای ج.ا.ایران در بیداری اسلامی با تأکید بر شبکه های برون مرزی، فصلنامه مهندسی فرهنگی، شورای عالی انقلاب فرهنگی.
مستکین، عبدالمهدی (1387) ، کارکرد دیپلماسی رسانه و تأثیر تعاملی آن بر پویاسازی محیط سیاسـت خـارجی، فصلنامة عملیات روانی، معاونت فرهنگی و اجتماعی نیروی مقاومت بسیج.
نوابخش، مهرداد (1387)، «دیپلماسی رسانه‌ای به مثابه ابزار سیاست خارجی»، مجموعه مقالات دیپلماسی رسانه، تهران: معاونت پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی مجمع تشخیص مصلحت نظام.
 
Brown. M,. Bergmann J, Novotny T, Mackey T. (2018). Applied global health diplomacy: profile of health diplomats accredited to the UNITED STATES and foreign governments. Global Health. 2018; 14:2
Fidler. .DP.(2001). The globalization of public health: The first100 years of inrernational health diplomacy Bulletin of The world health organization 2001; 79: 842-9.
Fukuyama, F. (2020). Totalitarianism as a Mindset Can Be Anywhere. The American Interest .
Khodayari Zarnagh R.(2017). A closer look at the concept of global health.journal of the Iranian Institute  for Health Sciences Research (IHSR) 2017; 5: 563-565.
Larson, James.F(1988), Global Television And Foregin Policy, New York.                                 
Robert, jonathan,M. (1988). Decision-Making during international crisis. London;Macmillan press LTD , 1988.
Ruckert A. labonte R, lencucha R, Runnels V, Gagnon M. (2016). global health diplomacy: Acritical review of the literature. Social science and medicine. 2016; 155: 61-72.
Zhang. Li (2010), The Rise of China: media perception and implication for international politics, journal of contem porary china,19.
 

Files

Share

How to cite

Statistics