شاخص‌های فرهنگ سیاسی جمهوری اسلامی ایران در بعد خرد از دیدگاه نخبگان

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی‌ارشد، دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، واحد کرج، دانشگاه آزاداسلامی، البرز، ایران

2 استادیار، گروه علوم اجتماعی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

چکیده

شاخص های فرهنگ سیاسی از ملزومات سیاست گذاری و برنامه ریزی استراتژیک در سیاست های فرهنگی کشورها محسوب می شود، از این رو احصاء و تبیین شاخص های فرهنگی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران می تواند ضرورتی برای سیاست گذاری های کلان و خرد را در کشور فراهم نماید.
روش تحقیق در این پژوهش روش ترکیبی کیو می‌باشد و جامعه آماری شامل 54 نفر از اساتید و صاحب نظران سیاسی دانشکده‌های علوم‌سیاسی دانشگاه‌های دولتی و دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان تهران و البرز می‌باشند که به صورت هدفمند و کاملاً غیراحتمالی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخت با گویه‌هایی مبتنی بر شاخص های مستخرج از مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه‌های دلفی اساتید و کارشناسان سیاسی بوده و روایی پرسشنامه بصورت صوری و محتوایی مورد تایید صاحب نظران قرار گرفته و پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ مورد توجه بوده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق آمار توصیفی و استنباطی و تحلیل عاملی کیو انجام پذیرفته است.
یافته های تحقیق نشان داد گزاره های "بازتولید مبانی دینی- سیاسی" و "افراط و تفریط گرایی" بیشترین اثرگذاری و " عاملیت سیاسی نخبگان" و "رضایت دائم از شرایط موجود" کمترین تبیین کنندگی را در بعد خرد فرهنگ سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Islamic Republic of Iran in the Wisdom indicators of political culture from the perspective of the elite

نویسندگان [English]

  • Mohammad Sadegh Jalalirad 1
  • Rozita Sepehrnia 2
1 Graduated of student Political Science, Department of Political Science, Karaj branch
2 Assistant Professor, Department of Scoid Science, Roudehen Branch, Islamic Azad University,
چکیده [English]

Indicators of political culture are the requirements of policy and strategic planning in the cultural policies of countries. Therefore, the inventing and explaining the cultural-political indicators in the Islamic Republic of Iran system can provide the necessity for macro and micro policy in the country.
Methodology in this research is the combination of (quantitative - qualitative). The population consisted of54 professors and political pundits of Political science departments of public and Azad universities in Tehran and Alborz. In this research, sampling method was done purposefully and quite improbable. The data collection instruments have been formed of researcher made questionnaire with propositions derived from a literature review and Delphi interviews of experts. Questionnaire validity is confirmed as face and content, and its reliability was emphasized by experts through Cronbach's alpha. Data analysis was conducted through descriptive and inferential statistics and Q factor analysis.
The findings of the research showed that the statements of "reproduction of religious-political foundations" and "extremes and extremism" Most Effective And "agency Political elites" and "permanent satisfaction of existing conditions" The least explanatory In the wisdom of the political culture of the Islamic Republic of Iran.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Political Culture
  • Islamic Republic of Iran
  • dimension Wisdom
  • Q-methodology

مراجع

ابوطالبی، مهدی. (1384). نقش فرهنگ سیاسی شیعه در انقلاب اسلامی ایران، معرفت، (98)، 23-10
احسانی، احمد. (1378). بررسی تطبیقی فرهنگ سیاسی مردم ایران در قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، دانشگاه باقرالعلوم.
اخترشهر، علی(1386). مولفه‌های جامعه‌پذیری سیاسی در حکومت دینی، چاپ اول، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
امینی، علی‌اکبر. و خسروی، محمدعلی. (1389). تأثیر فرهنگ سیاسی بر مشارکت سیاسی زنان و دانشجویان. مجله: مطالعات سیاسی، 2 (7)، 142-127.
چیلکوت، رونالد(1377). نظریه‌های سیاست مقایسه‌ای، ترجمه وحید بزرگی و علی‌رضا طیب، چاپ دوم، تهران: نشر موسسه خدمات فرهنگی رسا
خلیلی، محسن. و عباسی خوشکار، امیر. و شمس‌الدینی‌نژاد، مجید. (1393). فرهنگ سیاسی نخبگان؛ زمانه‌ برآمدن و برافتادن پهلوی‌اول. پژوهشنامه علوم سیاسی، 10 (1)، 36-7.
خوشگویان‌فرد، علیرضا (1386). روش‌شناسی کیو، چاپ اول، تهران : مرکز تحقیقات صدا و سیمای جمهوری‌اسلامی ایران
دانائی‌فرد، حسن. حسینی، سیدیعقوب. شیخها، روزبه. (1392). روش شناسی کیو: شالوده‌های نظری و چارچوب انجام پژوهش. چاپ اول، تهران: انتشارات صفار
رزاقی، سهراب. (1375). مولفه های فرهنگ سیاسی ما، مجله نقد و نظر، 2(4-3)، 213-200
عابدی اردکانی، محمد. (1393). توسعه‌نیافتگی سیاسی از منظر فرهنگ سیاسی نخبگان در ایران(1384-1368)، پژوهشنامه علوم سیاسی، 9(4)، 169-133
عالم، عبدالرحمن. (1374). فهم فرهنگ سیاسی. سیاست خارجی، 9 (4). 1526- 1513.
ملکان، مجید. (1376). فرهنگ سیاسی نخبگان حاکم و کثرت‌گرایی (پلورالیسم) سیاسی در ایران (1332-1357). (پایان‌نامه کارشناسی ارشد)، دانشگاه امام صادق علیه السلام.
نادمی، داوود. (1390). بررسی جامعه‌شناختی سرمایه اجتماعی، برگ فرهنگ، (23)، 35-8
نظری، حامد، علم، محمد رضا، آل غفور، محسن (1392). فرهنگ سیاسی زنان شیعه (با تاکید بر نقش انقلاب اسلامی ایران)، زن و فرهنگ، 5(17)، 92-75
هنری لطیف پور، یدالله. (1380). فرهنگ سیاسی شیعه و انقلاب اسلامی، چاپ دوم، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار