بررسی رابطه فعالیت در تلگرام با فرهنگ سیاسی استادان دانشگاه‌های کلان‌شهرهای ایران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسنده

دکتری جامعه‌شناسی سیاسی دانشگاه تهران

چکیده

ظهور شبکه‌های اجتماعی مجازی در اشکال و ظرفیت‌های گوناگون در دهه اخیر جلوه گسترده‌ای از تاثیرگذاری عصر اطلاعات را در جامعه ایرانی نمایان ساخته و شبکه‌هایی چون لاین، واتس‌آپ، وایبر، تلگرام، اینستاگرام و... بر بستر گوشی‌های همراه به ابزار همگانی برای دسترسی به اطلاعات برای اقشار مختلف از جمله استادان دانشگاه‌ها تبدیل شده‌اند. تحقیق حاضر با بهره‌گیری از روش توصیفی- تحلیلی و به شکل پیمایشی به بررسی نظرات جامعه نمونه تحقیق شامل 182 نفر از استادان دانشگاه‌های هشت کلان‌شهر کشور در خصوص رابطه فعالیت آنان در تلگرام با فرهنگ سیاسی‌شان می‌پردازد. تحلیل داده‌های پرسشنامه با استفاده از آزمون تاو کندال این نتیجه را در پی داشت که علاوه بر اینکه سئوالات زمینه‌ای تحقیق شامل جنسیت و رشته تحصیلی با یکی از مولفه‌های فرهنگ سیاسی (نقد نظام سیاسی) ارتباط دارد، فعالیت در تلگرام با گرایش‌های خودمداری، نقد نظام سیاسی، بیگانه‌ستیزی، بی‌اعتمادی فرهنگ سیاسی استادان مرتبط بوده است و با گرایش‌های مطلق‌گرایی، رفتارهای فراقانونی، افراط‌گرایی و برتری ارزش‌های دینی فرهنگ سیاسی‌شان رابطه‌ای ندارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the relation of activity in virtual social networks with the political culture of Professors of Universities of Iran

نویسنده [English]

  • Mehdi bigdeloo
Ph.D. Political Sociology of Tehran University
چکیده [English]

The emergence of virtual social networks in various forms and capacities in the last decade has exposed a wide variety of influences of the information age in Iranian society and networks such as Line, WhatsApp, Viber, Telegram, Instagram and ... on the mobile platform for the public to access Information for various classes has turned into university professors. The present study uses a descriptive-analytical method to survey the views of the sample population of the research, including 182 professors from eight universities in the country regarding their relationship with the political culture of the telegraph. The analysis of the data of the questionnaire using the Kualdol Tavan test led to the conclusion that the activity in the telegram was related to self-rule tendencies, critique of the political system, alienation, distrust of the political culture of the professors, and with the tendencies of absolutism, extra-judicial behavior, extremism and the superiority of the religious values of their political culture. There is no relation

کلیدواژه‌ها [English]

  • Media
  • social network
  • telegram
  • Political Culture
آزاد ارمکی، تقی (1386)، فرهنگ و هویت ایرانی و جهانی شدن، تهران: انتشارات تمدن ایرانی.
ابراهیم‌آبادی، حسین (1390)، «وب؛ کارکردهای اجتماعی و ملاحظات فرهنگی»، فضای مجازی: ملاحظات اخلاقی، حقوقی و اجتماعی، صص 105-122، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
ابراهیمی، نبی‌الله (تابستان 1390)، «تاثیر شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های ماهواره‌ای در وقوع و تکوین انقلاب‌های عربی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال 14، شماره 2، صص 111-134، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
اجاق، سیده زهرا و سیدرسول میرزایی موسوی (بهار 1395)، « تحلیل کنش های ارتباطی و مدیریت تأثیر در گروه های تلگرام»، شماره5، صص 75-100
احمدزاده کرمانی، روح‌الله (1390)، بازاندیشی در فرهنگ و رسانه، تهران: انتشارات چاپار.
اسماعیلی، حمیدرضا (1390)، انقلاب و فرهنگ سیاسی ایران، تهران: انتشارات سوره مهر.
افتاده، جواد (آبان 1391)، «تفاوت بین رسانه‌های اجتماعی و رسانه‌های جمعی»، نشریه علوم اجتماعی، شماره 56، صص 67- 72، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
باقری، حسن و ثمینه بهادری جهرمی (زمستان 1395)، «بررسی تاثیر استفاده از شبکه اجتماعی تلگرام بر تغییرات اجتماعی کاربران»، فصلنامه مطالعات علوم اجتماعی، دوره 2، شماره 4، صص 37-44
بخشی تلیابی، شیرزاد و شهناز هاشمی  و محمد سلطانی‌فر (پاییز 1394)، «تاثیرات و پیامدهای منفی شبکه‌های اجتماعی(فیس بوک، توییتر،لاین، وایبر) بر هویت اجتماعی کاربران»، شماره 30، صص 31-39 .
 پوررضا کریم‌سرا، ناصر (پاییز و زمستان 1393)، «تاثیر رسانه بر  شبکه‌های اجتماعی و کنش اجتماعی در ایران»، فصلنامه رسانه و فرهنگ، سال چهارم، شماره دوم، صص 55-72، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
جعفرپور کلوری، رشید (1389)، فرهنگ سیاسی در ایران، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
جمالی اسگویی، سیدجمال (1390)، بررسی تاثیر نهضت مشروطیت بر فرهنگ سیاسی ایرانیان، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
حسینی، سیدمجید (بهار 1391)، «فیلم، معنا و تحول در فرهنگ سیاسی»، فصلنامه سیاست، دوره 42، شماره1، صص 151-165، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
رئیسی عیسی‌آبادی، شهاب (1390)، بررسی تاثیر دینداری بر فرهنگ سیاسی (مطالعه موردی مردم شهر فارسان)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران.
 رضایی، علی اکبر و زهره‌ای، محمدعلی (1390)، دیپلماسی فرهنگی؛ نقش فرهنگ در سیاست خارجی و ارائه مدل راهبردی، تهران: انتشارات جامعه‌شناسان.
زندوانیان، احمد و زهره زین‌العابدینی (بهار 1395)، «رابطه سواد رایانه‌ای و تجربه شبکه‌های اجتماعی مجازی در دانشجویان دختر دانشگاه یزد»، نامه آموزش عالی، دوره جدید، سال نهم، شماره 33، صص 63-81
 ساروخانی، باقر (1391)، جامعه‌شناسی نوین ارتباطات (رسانه‌ها در جهان امروز)، تهران: انتشارات اطلاعات.
 ساعی، منصور و افتاده، جواد (1392)، «رسانه‌های اجتماعی و مشارکت اجتماعی»، رسانه‌های اجتماعی؛ ابعاد و ظرفیت‌ها، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.
سریع‌القلم، محمود (1386)، فرهنگ سیاسی ایران، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
سورین، ورنر جی و تانکارد، جیمز دبلیو (1388)، نظریه‌های ارتباطات، چاپ چهارم، ترجمه علیرضا دهقان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
 شایگان، داریوش (1388)، افسون‌زدگی جدید، ترجمه فاطمه ولیانی، تهران: فروزان.
شریف، محمدرضا (1381)، انقلاب آرام؛ درآمدی بر تحول فرهنگ سیاسی در ایران، تهران: انتشارات روزنه.
صدرا، علیرضا و قنبری، علی (1387)، ارزش‌های حاکم بر جامعه ایرانی، تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک.
ضیایی‌پرور، حمید (1392)، «پیشینه، پیدایش و چشم‌انداز رسانه‌های اجتماعی»، رسانه‌های اجتماعی؛ ابعاد و ظرفیت‌ها، تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.
عبداللهی‌نژاد، علیرضا و ابوذر قاسمی نژاد و جواد صادقی (بهار 1395) « رسانه‌های اجتماعی و مشارکت سیاسی در انتخابات (رابطه استفاده از فیس‌بوک، تلگرام و اینستاگرام و مشارکت سیاسی دانشجویان در انتخابات هفتم اسفند 1394)»، مطالعات رسانه‌های نوین، شماره 5، 33-74
فرامرزیانی، سعید، شهناز هاشمی و علی‌اکبر فرهنگی (تابستان 1395)، «نقش رسانه‌های مجازی در تغییرات ارزش‌های اجتماعی با تأکید بر شبکه‌های اجتماعی تلگرام و فیسبوک»، فصلنامه توسعه اجتماعی، دوره 10، شماره 4، صص 123-148.
قیصری، نورالله (1380)، نخبگان و تحول فرهنگ سیاسی در ایران (از نهضت تحریم تنباکو 1270 تا تغییر سلطنت 1304)، رساله دکتری دانشگاه تربیت مدرس.
 قیصری، نوراله (1388)، نخبگان و تحول فرهنگ سیاسی در ایران دوره قاجار، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
کرمانی، حسین (پاییز 1395)، «مشاهده مشارکتی در گروه‌های تلگرامی؛ راهنمای عمل و نمونه موردی»، مطالعات فرهنگ ارتباطات، سال هفدهم، شماره 67، صص 53-79.
کرمی، آزادالله و حجت‌الله الماسی (تابستان 1392)، «بررسی و مقایسه قابلیت‌های وایبر و واتس‌آپ در آموزش عالی»، فصلنامه فناوری آموزش و یادگیری، شماره 1، صص 37-56.
کاتم، مارتا و بث دیتز، اولر و مسترز، النا و پرستون، توماس (1386)، مقدمه‌ای بر روان‌شناسی سیاسی، ترجمه سیدکمال خرازی و جواد علاقبندراد، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
کاستلز، مانوئل (1393)، قدرت ارتباطات، ترجمه حسین بصیریان جهرمی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
مصلی‌نژاد، عباس (1387)، فرهنگ سیاسی ایران، چاپ دوم، تهران: فرهنگ صبا.
مظفری‌پور، زهرا (1390)، دولت رانتیر و بازتولید فرهنگ سیاسی تبعی؛ مطالعه موردی دولت پهلوی (1342- 1357)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
موسوی، سیدسعید (1389)، تاثیر جهانی‌شدن بر فرهنگ سیاسی جمهوری اسلامی ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان.
نجفی، یوسف و لیلا نیرومند (1395)، «رابطه تلگرام با بروز فردگرایی درخانواده‌ها (مطالعه موردی خانواده‌های شهر زنجان)»، مدیریت رسانه، شماره 25، صص 21-30
 وبستر، فرانک و رابینز، کوین (1385)، عصر فرهنگ فناورانه: از جامعه اطلاعاتی تا زندگی مجازی، ترجمه مهدی داودی، تهران: انتشارات توسعه.
هینس، جف (1381)، دین، جهانیشدن و فرهنگ سیاسی در جهان سوم، ترجمه داود کیانی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
Anderchen, silvia &Charvat, Martin (2016), User perspective of privacy exposure on Facebook: An examination of risks perception among University stuents in Sweden, degree project at master level, Linnaeus University, Sweden.
 Borzsei, Linda Kata (2013), Political culture on the national web; the role of political culture in online political activity and the case of Hungarian politics on facebook, M.A new media and digital culture, Utrecht University.
Brundin, Pia (2008), Politics on the Net, Orebro University.
Ceron, Andrea (2015), Internet, News, and Political Trust: The Difference Between Social Media and Online Media outlets, Journal of Computer-Mediated Communication, Vol.20, pp. 487-503.
Dashtinejad, Pejman (2015), Security System for Mobile Messaging Applications, Master of Science Thesis, Department of ICT, KTH University, Stockholm, Sweden.
Gustafsson, Nils (2013), Leetocracy: Political participation, social network sites and inequality, Department of political Science, Lund university.
Kempe, Emelie (2015), How social is the politics? A case study of how political parties
Madsen, Dag & Slatten, Kare (2015), Social media and management fashion, Norway:  Department of strategy and finance, school of business and faculty of social sciences, Buskerud and Vestfold University College, Cogent Business & Managwment. 
Rauschenbach, Rolf (2012), post-conventional politicalCulture via processes of direct democracy: theoretical considerations based on JurgenHabermas and Lawrence Kohlberg, Swiss political Science Review, vol.18, pp. 477-497.
Trentham, Barry&Sokoloff, Sandra& Tsang, Amie&Neysmith, Sheila (2015), Social media and senior citizen advocacy: an inclusive tool to resist ageism? , politics, Groups, and Identities, vol. 3, pp. 558-571, Published by Taylor& Francis.
Van Schie (2015),When Icarus Flew too High: Moral Mediation in Mobile Instant Messaging Apps, Master Thesis New Media and Digital Culture, University of Groningen, Nederland.