شهر شادمانه به مثابه اجتماع‌گرایی: نگاهی به «اجتماع آینده» در اندیشۀ جورجوآگامبن

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته دکترای علوم سیاسی- اندیشه سیاسی دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران

2 کارشناس‌ارشد علوم‌سیاسی دانشگاه یزد

10.30465/cps.2019.4334

چکیده

جورجو آگامبن، فیلسوف سیاسی و اجتماعی ایتالیایی از جمله متفکران انتقادی معاصر است که با نقد قانون، دولت و حاکمیت به واکاوی اصول حاکم بر سیاست معاصر در غرب می‌پردازد. پژوهش حاضر می­کوشد ضمن بازخوانی اندیشه سیاسی - اجتماعی این متفکر به این پرسش پاسخ دهد که «رویکرد انتقادی آگامبن از چه مؤلفه­هایی تشکیل شده و جامعه مطلوب وی دارای جه عناصر و نشانه­های عملی مشخصی در عرصه سیاست و اجتماع است؟». در پاسخ این فرضیه مطرح شده است که «جامعه مطلوب آگامبن بر مبنای نقدِ پیوند خشونت و قانون و بازسازی تجربه زبانی در اجتماع آینده بنا شده است». برای بررسی فرضیه مذکور از روش توصیفی-تحلیلی بهره گرفته شده است. یافته­های پژوهش نشانگر آن است که رویکرد آگامبن دارای وجه ایجابی قابل توجهی است که با نقد پیوند خشونت و قانون و ایجاد طرحی برای اجتماع آینده، حیات طبیعی را بر مبنای تجربه زبان بازسازی می­کند و آن را وارد حیطه سیاست می­کند. جامعه مطلوب آگامبن، راهکاری عملی برای ورود طردشدگان، نظیر مهاجران، رنگین پوستان، گروه­های قومی، زبانی، دینی و جنسی محسوب می­شود، زیرا با طرد «امر استثناء» به عنوان قاعده و قانون به دنبال بازگشت به عناصر زبانی مادرانه است. جامعه مطلوب آگامبن را می­توان «شهر شادمانه» نامید که نوعی «اجتماع­گرایی» گسترده برای پذیرش تفاوت­ها در عصر تسلط دموکراسی لیبرال است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Joyous city like communitism; look for future community in Giorgio Agamben thought

نویسندگان [English]

  • Mokhtar Nouri 1
  • Farzad Azarkamand 2
چکیده [English]

After the post-communist period and the domination of neoliberalism in politics and society, various thinkers tried to find a new way to revive differences in a new age. One of these thinkers is Giorgio Agamben. In his writings and works, he attempts to introduce oppressive differences such as women, refugees, immigrants and others into politics, providing the foundation for the "future community". He is looking for a way to dispel the natural order from the domination of political order, and therefore looks at the "language" as a secure backing. Agamben seeks to build a community in the future that can restore normal human life to the scene. Therefore, the permanent change of the subject in the form of singularity and movement within a happy society creates a kind of permanent fluidity between the entire human being and its unique.

کلیدواژه‌ها [English]

  • future community
  • Totalitarianism
  • Natural life
  • Political bio
  • Giorgio Agamben
آدورنو، تئودور و هورکهایمر ، ماکس(1389)، دیالیکتیک­روشنگری؛ قطعات ­فلسفی، ترجمه مراد فرهادپور و امید مهرگان، چاپ چهارم، تهران، نشر گام­نو.
آگامبن، جورجو (1385)، «جنبش»، ترجمۀ صالح­ نجفی، روزنامه­شرق، چهارشنبه 11مرداد، سال­سوم، شماره 824،ص20.
آگامبن، جورجو (1394)، «زمانی که باقی مانده است» در از مصائب­معنا؛ جستارهایی در فیلولوژی، زمان و شعر، ترجمه امیر کمالی، چاپ­اول، تهران: نشر اختران.
آگامبن، جورجو (1395)، وضعیت استثنایی، ترجمه پویا ایمانی، چاپ اول، تهران: نشر نی.
آگامبن، جورجو(1389)، اجتماع ­آینده، ترجمه محمدرضا قربانی، چاپ­اول، تهران، نشر رخ­داد نو.
آگامبن، جورجو(1390)، وسایل بی­هدف؛ یادداشت­هایی در باب سیاست، ترجمه امید مهرگان و صالح­نجفی، چاپ­دوم، تهران، نشر چشمه.
آگامبن، جورجوa(1392)، «والتر بنیامین در برابر کارل اشمیت» در قانون و خشونت، گزیده مقالات: جورجو آگامبن و دیگران، گزینش و ویرایش: مراد فرهادپور، امید مهرگان، صالح­نجفی، چاپ­سوم، تهران: نشر فرهنگ­صبا.
آگامبن، جورجوb(1392)، «قانون و خشونت: قدرت حاکم و حیات برهنه» در قانون و خشونت، گزیده مقالات: جورجو آگامبن و دیگران، گزینش و ویرایش: مراد فرهادپور، امید مهرگان، صالح نجفی، چاپ سوم، تهران: نشر فرهنگ­ صبا.
آگامبن، جورجوc(1392)، «یادداشت­هایی مقدماتی در بابِ مفهوم دموکراسی» در نام­های­ سیاست، گزیده­مقالات: آلتوسر و دیگران، گزینش ویرایش: مراد فرهادپور، بارانه­عمادیان و آرش­ویسی، چاپ­دوم، تهران: نشر بیدگل.
باومن، زیگمونت (1385)، اشارت­های پست­مدرنیته، ترجمه حسن چاوشیان، چاپ­اول، تهران، نشر ققنوس.
فوکو، میشل (1391)، ایران: روح یک جهان بی­روح، ترجمه نیکو سرخوش و افشین جهان­دیده، چاپ­هشتم، تهران، نشر نی.
گوریان، والدِمار(1390)، «توتالیتاریسم» در فلسفه و جامعه و سیاست، گزیده و نوشته و ترجمه عزت­الله فولادوند، چاپ­دوم، تهران: نشر ماهی.
مک کویلان، کویین (2005)، فلسفه، سیاسی است؛ حیات­سیاسی در اندیشه جورجو آگامبن، ترجمه حیدر طاهری، خردنامه نظریه­ها، شماره 23، صص 66-64.
میلز، کاترین(1393)، فلسفۀ ­آگامبن، ترجمۀ پویا ایمانی، چاپ­سوم، تهران: نشر مرکز.
واگنر، پتر (1394). جامعه­شناسی مدرنیته؛ آزادی و انضباط، ترجمه سعید حاجی­ناصری و زانیار ابراهیمی، تهران: نشر اختران.
 
Agamben, Giorgio (1996), Theory out of Bounds; Means Without End Note on Politics, Translated by Vincenzo Binetti and Casare Casarino, University Of Minesota Press.
Agamben, Giorgio (2004), The Open: Man and Animal, Translated by Kevin Attell, Stanford University Press. 
Agamben, Giorgio (2008), Beyond Human Rights, Vol. 20. No. 15. Social Engineering, Minneapolis/ London: University Minnesota Press.
 Foucault, Michel (1975), Surveiller et Punir, Gallimard,Paris.
Foucault, Michel (1990),The History of Sexuality, V 1: An Introduction, New York: Vintag Books.
Humphreys, Stephen (2006), Legalizing Lawlessness: On Giorgio Agambens State of Exception, The European Journal of International Law. Vol. 17. No. 3. Pp 677-688.
Ozpolot, Gurhan (2017), Between Foucault and Agamben: An Overview the Problem of Euthanasia in the context of Biopolitics, Beytuthikme Philosophy Circle, Beytuthikme Int Jour Phil 7 (2), pp 15-31.
Svirsky, Marcelo (2016), Giorgio Agamben on Violence, See discussions, Stats, and author profiles for this Publication at: www. Researchgate. Net/ publication/ 285240243.