سیاست خارجی دولت‏های یازدهم و دوازدهم جمهوری اسلامی ایران و نتایج آن با رویکردی نقادانه

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی مقطع دکتری، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران.

2 استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرضا، شهرضا، ایران

3 استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران

10.30465/cps.2024.49666.3430

چکیده

سیاست خارجی را باید عرصه‌ای از سیاست‌های دولت دانست که در امتداد سیاست داخلی کشور است. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بر همین اصل استوار بوده و گفتمان‏های مختلفی را به تناسب گفتمان مرجح سیاسی در داخل کشور تجربه کرده است. در این مقاله، سیاست خارجی حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور دولت‌های یازدهم و دوازدهم مورد بررسی قرار گرفته است. سئوال اصلی این است: سیاست خارجی حسن روحانی از چه ویژگی‏هایی برخوردار بوده و چه نتایجی را در برداشته است؟ در مقام فرضیه می‌توان این‌گونه پاسخ داد که سیاست خارجی روحانی مبتنی بر «تعامل سازنده با جهان»، «منطقه‏ی قوی‌تر به جای قوی‌ترین منطقه» و «جهان عاری از خشونت و افراط‌گرایی» بوده و با هدف حل موانع رشد و توسعه‌ی اقتصادی کشور - همچون تحریم‌های هسته‌ای – همراه شکل گرفته است؛ اما به واسطه‌ی عوامل داخلی و عوامل خارجی نتوانست فراتر از دستور کار حل مساله هسته‌ای فراتر رود و اهداف دیگری را دنبال نماید. مقاله‏ی حاضر از روش توصیفی-تحلیلی استفاده کرده و داده‌های خود را به روش کتابخانه‌ای جمع‌آوری نموده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The foreign policy of the 11th and 12th governments of the Islamic Republic of Iran and its results with a critical approach

نویسندگان [English]

  • Abbas Kavusi Sharif 1
  • Bahram Montazeri 2
  • Hassan Saghafian 3
1 PhD student, Department of Political Science and International Relations, Shahreza Branch, Islamic Azad University, Shahreza, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Political Science and International Relations, Islamic Azad University, Shahreza Branch, Shahreza, Iran
3 Assistant Professor, Department of Political Science and International Relations, Shahreza Branch, Islamic Azad University, Shahreza, Iran
چکیده [English]

Foreign policy should be considered as an area of government policies that is in line with the domestic policy of the country. The foreign policy of the Islamic Republic of Iran has also been based on this principle in the period after the victory of the Islamic Revolution and has experienced various discourses in accordance with the preferred political discourse inside the country. In this article, Hassan Rouhani's foreign policy as the president of the 11th and 12th governments has been examined. The main question is: What are the characteristics of Hassan Rouhani's foreign policy and what results has it achieved? As a hypothesis, it can be answered as follows that Rouhani's foreign policy is based on “constructive interaction with the world”, “a stronger region instead of the strongest region” and “a world free of violence and extremism” and has been formed with the aim of solving the obstacles to the country's economic growth and development – such as nuclear sanctions. But due to internal and external factors, he could not go beyond the agenda of solving the nuclear issue and pursue other goals. The present article used the descriptive-analytical method and collected its data using a library method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Government
  • politics
  • foreign
  • interaction
  • constructor
  • JCPOA