مقایسه «راهبرد مذاکره» با جریان‌ها و کشورهای غیر همسو از نگاه دو جریان اصول‌گرا و اصلاح‌طلب

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار علوم سیاسی دانشگاه شاهد

2 دانشجوی دکتری مطالعات انقلاب اسلامی- گرایش جامعه شناسی سیاسی ج.ا.ایران

چکیده

راهبرد مذاکره با کشورها و جریان هایِ غیرهمسو با سیاست های جمهوری اسلامی ایران، طی دو دهه ی اخیر به صف بندی سیاست ها و جریان های سیاسی در داخل کشور، منجر شده و دو جریان اصول گرا و اصلاح طلب را برای تحقق سیاست های خود، رویاروی هم قرار داده است. از این رو، سؤال اینجاست که نگرش هر کدام از دو جریان یادشده نسبت به این راهبرد چیست؟. کالبد شکافی ماهیت، اهداف، موانع، منابع قدرت و خصوصیات مذاکره کنندگان در این راهبرد به روش توصیفی _ تحلیلی، بیان گر این است که جریان اصول گرا، کشورهای غیرهمسو را در منظومه ی ارزشی خود تعریف کرده و معتقد است که این گفتگو، ارزش توقیتی دارد. از سوی دیگر، جریان اصلاح طلب، رایزنی دیپلماتیک را نشانی از حیات سیاسی در نظام بین الملل یادکرده و معتقد است که با مذاکره و گفتگو می توان دشمنی های شکل گرفته را از بین برد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparative study of "negotiating strategy" with current and non-aligned countries from the viewpoint of both the conservative and reformist

نویسندگان [English]

  • Zahed Ghafari 1
  • Jabbar Shojaei 2
1
2
چکیده [English]

The strategy of negotiating with countries and currents incompatible with the policies of the Islamic Republic of Iran has led to the quarreling of political policies and political movements within the country over the past two decades and has led two fundamentalist and reformist movements to realize their policies, Confronted. Hence, the question is, what is the attitude of each of the two strands to this strategy?.
The autopsy of the nature, goals, barriers, power sources, and characteristics of the negotiators in this strategy by descriptive-analytic method indicates that the principled flow defines non-cohesive countries in its value system and believes that this dialogue is a value Pending. On the other hand, the reformist trend points to diplomatic advocacy as a sign of political life in the international system, and believes that negotiation and dialogue can eliminate hostilities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Islamic Republic of Iran
  • fundamentalist
  • Reformist
  • Negotiation
  • National
قرآن کریم
ایزدی، جهانبخش و خلفی فرزاد(1390).راهبردهای تحقق تعامل مؤثر و سازنده ایران در نظام بین الملل «برپایه سند چشم انداز»؛ برگرفته از آدرس اینترنتی:
ایزدی، فؤاد (1393). نقش لابی صهیونیسم در مذاکرات؛ برگرفته از سایت:
بشیریه ،حسین (1394).تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم: لیبرالیسم و محافظه کاری، تهران: نشر نی
دلاورپور، اقدم مصطفی(1389). امنیت نرم و منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
ظریفی نیا، حمیدرضا(1387). کالبدشکافی جناح های سیاسی ایران: 1358 تا 1378، تهران: آزادی اندیشه
غفاریان، وفا(1393). استراتژی: نمایی 360 درجه/ اصول برنامه ریزی استراتژیک، تهران: سازمان مدیریت صنعتی
فیشر، راجر و یوری،ویلیام(1375). اصول و فنون مذاکره، ترجمه مسعود حیدری، تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی
کاکه جانی، عباس(1393). جریان شناسی اصول گرایی در جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی
ماله، آلبر و ایزاک، ژول(1362). انقلاب کبیر فرانسه و امپراتوری ناپلئون، ترجمه رشید یاسمی، تهران: سپهر
مدنی، جلال الدین (1388).تاریخ سیاسی معاصر ایران، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی
مرتجی، حجت(1390). جناح بندی های سیاسی در ایران، تهران: نقش و نگار
مکللند، جان (1390). تاریخ اندیشه سیاسی غرب، ترجمه جهانگیر معینی علمداری، تهران: نشر نی